Klimaatverandering en verlies van biodiversiteit worden algemeen erkend als de belangrijkste milieu-uitdagingen van onze tijd. Bossen leggen jaarlijks grote hoeveelheden kooldioxide (CO2) uit de atmosfeer vast en slaan koolstof gedurende lange tijd boven en onder de grond op. Ongerepte bossen - grotendeels vrij van menselijk ingrijpen, met uitzondering van in de eerste plaats paden en het verwijderen van gevaren - zijn de meest koolstofrijke en biodiverse terrestrische ecosystemen, met extra voordelen voor de samenleving en de economie.

 Internationaal lag de nadruk op het voorkomen van het verlies van tropische bossen, maar gematigde en boreale bossen verwijderen voldoende atmosferische CO2 om de nationale jaarlijkse netto-uitstoot met 11% te verminderen. Bossen hebben het potentieel voor veel snellere CO2-verwijderingssnelheden uit de lucht en biologische koolstofvastlegging door intacte en / of oudere bossen.

Bebossing biedt de meest effectieve oplossing voor dubbele wereldwijde crises: klimaatverandering en verlies van biodiversiteit. Het is het enige praktische, snelle, economische en effectieve middel voor atmosferische CDR van de vele opties die zijn voorgesteld, omdat het in de nabije toekomst meer atmosferische kooldioxide verwijdert en het op de lange termijn blijft vasthouden. Door bebossing wordt de diversiteit van vele groepen organismen vergroot en worden tal van aanvullende en belangrijke ecosysteemdiensten geleverd. Hoewel er meerdere strategieën nodig zijn om mondiale milieucrises aan te pakken, is bosbouw een zeer goedkope optie om de koolstofvastlegging te vergroten, waarvoor geen extra land nodig is naast wat al bebost is en nieuwe bosgerelateerde banen en kansen biedt, samen met een breed scala aan kwantificeerbare ecosysteemdiensten, inclusief de menselijke gezondheid.

 

In vergelijking met bossen die zijn aangetast door grootschalige menselijke activiteiten, zijn intacte bossen vaak beter bestand tegen druk zoals brand en droogte en meestal minder toegankelijk voor houtkap en landbouwomschakeling. Het vermijden van de degradatie of het volledig kappen van intacte bossen (die we gezamenlijk 'intact bosverlies' noemen) zal daarom waarschijnlijk een belangrijke bijdrage leveren aan het doel van de Overeenkomst van Parijs om de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder 2 ° C boven het pre-industriële niveau.

 

De meeste nationale regeringen erkennen of geven geen prioriteit aan het behoud van intacte bossen als middel om hun verplichtingen uit hoofde van de Overeenkomst van Parijs na te komen. Een betere erkenning in de wetenschappelijke gemeenschap dat de meeste bosdegradatieprocessen die volgen uit de openstelling van intacte bossen zich over een periode van decennia zullen afspelen, in plaats van dat ze onmiddellijk plaatsvinden, zouden ertoe kunnen leiden dat ze worden erkend en beter worden verantwoord in emissiebasislijnen. Verwijdering van kooldioxide zal nodig zijn om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 ° C boven het pre-industriële niveau, maar grootschalige technische oplossingen voor koolstofverwijdering op het land zijn onbewezen en riskant. Daarentegen zijn intacte bossen een veilige en effectieve manier om zinvolle kooldioxide-verwijderingen te bereiken en emissies uit andere bronnen te neutraliseren.

Bronnen:

• 2019-11-05-sciencemag-degradation-and-forgone-removals-increase-the-carbon-impact-of-intact-forest-loss-by-626-percent-english.pdf
• 2019-09-09-dogwoodalliance-synthesis-of-best-available-science-and-implications-for-forest-carbon-policy-english.pdf
• 2019-06-11-frontiers-research-proforestation-mitigates-climate-change-and-serves-the-greatest-good-english.pdf
• 2020-10-08-bill-moomaw-proforestation-webinar

bekijk externe pagina